به گزارش برداشت روز، اگر آن روزها پیش از افتتاح یک سد بزرگ، یک مجتمع نیروگاهی، یک میدان نفتی و یا خط لوله‌ای که از میان جنگل‌های شمال می‌گذشت یک مدیر صنعتی از لزوم در نظر گرفتن پیوست‌های محیط زیستی سخن میگفت تا چه اندازه به او اعتنا می‌شد؟
در آن سال‌ها هنوز تنها معضل محیط زیستی، آلودگی تهران بر اثر تردد خودروهای دیزلی سنگین و دودزای بنزینی بود و سال‌ها مانده بود تا واژه «تغییرات آب و هوایی» به یکی از ترسناک‌ترین کابوس‌های بشر تبدیل شود.
حالا و در اردیبهشت سال ۱۴۰۱ و در روزی که به عنوان «زمین پاک» نامگذاری شده ایران همانند دیگر نقاط جهان بیش از پیش در معرض تهدیدات اقلیمی است. ریزگردها، تنش‌های اجتماعی ناشی از خشکسالی، خالی شدن برخی از استان‌ها از جمعیت به دلیل تهدیدات اقلیمی دیگر یک پیش بینی کابوس وار درباره آینده نیست.
درک درست از تمام آنچه گفته شد مسئولیت گروه مپنا در برابر محیط زیست را بیش از پیش سنگین کرده است.
از همین رو مپنا تلاش کرد با مجموعه اقدامات مختلف خود را به عنوان یک برند سبز، حافظ محیط زیست و متعهد به زمین پاک تثبیت کند.
به عمل کار برآید
در این میان احداث نیروگاه‌های سیکل ترکیبی، تبدیل نیروگاه سیکل ساده به سیکل ترکیبی، بهینه سازی توربین نیروگاه‌ها، ساخت نیروگاه و توربین در اندازه کوچک، ساخت نیروگاه بادی و خورشیدی، تولید انواع خودروی برقی و هیبریدی و مشارکت در پروژه‌های توسعه خطوط مترو از مهمترین اقداماتی بوده که گروه بزرگ مپنا متعهدانه آن‌ها را پیگیری و به ثمر رسانده است.
گروه مپنا در تعیین اولویت‌های خود پروژه‌های نیروگاهی متعارف را کنار نگذاشت بلکه تبدیل نیروگاه‌های حرارتی ساده به نیروگاه‌های سیکل ترکیبی را در دستور کار قرار داد تا با بالا بردن راندمان و تولید انرژی بیشتر با سوخت کمتر، از میزان تولید گازهای آلاینده کاسته شود.
از جمله پروژه‌های گروه مپنا در این حوزه، می‌توان به ساخت نیروگاه سیکل ترکیبی ۳۰۰۰ مگاواتی دماوند در حاشیه تهران و نیز تبدیل نیروگاه‌های حرارتی بزرگ در کانون‌های جمعیتی مهم کشور از قبیل تهران، مشهد و اصفهان به سیکل ترکیبی اشاره کرد که باعث کاهش قابل توجه انتشار گازهای گلخانه‌ای شده‌اند. بکارگیری فناوری‌های جدید در نیروگاه‌ها، برای مثال استفاده از آنالیزورهای پیشرفته‌تر برای پایش دود خروجی نیروگاه‌ها، استفاده از برج‌های هواخنک که مصرف آب کمتری نسبت به برج‌های خنک‌کننده آبی دارند، مدیریت پسماندها و کاشت فضای سبز متناسب با اقلیم هر نیروگاه، از جمله اقداماتی است که گروه مپنا برای سبز شدن هر چه بیشتر کسب‌وکار نیروگاهی انجام داده است.
تامین زیرساخت‌های حمل و نقل برقی
کشور ایران از نظر میزان انتشار گاز دی اکسید کربن در سال ۲۰۱۴، در رتبه هفتم جهان و در کنار کشورهای پیشرفته‌ای مثل آلمان و کره جنوبی قرار گرفت.
در سال ۲۰۱۸، تهران در میان ۶۲ شهر بزرگ جهان با شرایط نسبتا مشابه، از نظر غلظت آلایندگی دوازدهم شد اما این روند تنزل جایگاه همچنان ادامه یافت تا اینکه در فروردین ماه گذشته تهران عنوان آلوده‌ترین شهر جهان حتی بالاتر از شانگهای و پکن را از آن خود کرد.
با پیش بینی‌های صورت گرفته از وضعیت نه چندان مناسب ایران در زمینه تعهد به زمین پاک گروه مپنا در سال‌های گذشته تلاش‌های گسترده‌ای را در جهت تامین زیرساخت‌های خودروی برقی انجام داده است.
رویای همکاران ما در مپنا شهری است که حمل و نقل عمومی آن به صورت ریلی و اتوبوس‌های برقی صورت گیرد و خودروهای آن نیز در ایستگاه‌های شارژ برقی مپنا برای پیمودن مسافت‌های پیش‌رو تجدید قوا کرده باشند.
برای تحقق همین رویا بود که مپنا نخستین ایستگاه شارژ سریع خودروهای برقی را در برج میلاد در زمینی به مسافت ۷۰۰ متر افتتاح کرد.
در این ایستگاه، شارژر سریع خودرو برقی شامل یک خروجی شارژ AC با توان ۴۳ کیلووات قابل استفاده برای تمام خودروهای برقی استاندارد دنیا و یک خروجی شارژ سریع DC با توان ۵۰ کیلووات تحت پروتکل CHAdeMO قابل استفاده برای خودروهای شرق آسیا شامل خودروهای میتسوبیشی، کیا، نیسان است.
اما برای استفاده از آن و نیز توسعه چنین ایستگاه‌هایی باید خودروسازهای داخلی به سرعت تولید خودروهای اساسا برقی را در دستور کار قرار دهند.
فقط تصور کنید در صورت آغاز روند برقی سازی ناوگان حمل و نقل کشور چه میزان از آلاینده‌های ناشی از خودروهای احتراقی، متوروسیکلت‌های دودزا و اتوبوس‌های شهری کاسته خواهد شد.
مپنا همچنین قرارداد تولید اتوبوس‌های برقی را در دی ماه سال ۹۸ با شهرداری مشهد به امضاء رساند قراردادی که می‌تواند به تمام شهرداری‌های کشور تسری یابد و علاوه بر کلان شهرها دیگر شهروندان ایرانی را نیز از مزایای حمل و نقل عمومی برقی بهره‌مند سازد.
کوتاه سخن آنکه برای تحقق رویای زمین پاک و گرامیداشت دوم اردیبهشت می‌توان راهبردهای عملی را در دستور کار قرار داد. تهدیدات زیست محیطی امروز نزدیک‌تر از دوم اردیبهشت سال گذشته است؛ اینک باید دید ما مردمان این عصر تا چه اندازه به تعهداتمان در قبال نسل‌های آینده و نیز آینده خودمان پایبند خواهیم بود.
