به گزارش برداشت روز به نقل از روابط عمومی بیمه معلم، در ذیل گفتگو با محمدابراهیم تحسیری، مدیرعامل شرکت بیمه معلم را می خوانیم:
اقتصاد و صنعتبیمه در سال ۹۹ و سناریوهای پیش رو را با توجه به اثرات بحران ناشی از شیوع ویروس کرونا را چگونه ارزیابی میکنید و اساسا این بحران چه تأثیر مثبت یا منفی به اقتصاد شرکتهای بیمه در سالجاری خواهد گذاشت ؟
محمدابراهیم تحسیری: با توجه به شیوع ویروس کرونا عرصه اقتصادی جهان تحت تأثیر قرارگرفته است. قیمت نفت به شدت سقوط کرده و بورسهای معتبرجهانی با افت شاخص روبهرو شدند. دولتها مجبور هستند سهم بیشتری از ذخایر خود را صرف پوشش زیانهای ناشی از کرونا کنند، ادامه فعالیت مشاغل با وقفه روبهرو شده و از طرفی صادرات و واردات کالاها به دلیل ترس از احتمال آلودهبودن کاهش یافته است. سیستم درمانی کشورها تحتالشعاع قرارگرفته است و کروناویروس نشان داد که جهان حتی دنیای توسعهیافته به شدت نیازمند تجهیز سیستم درمانیاش است؛ چراکه کمبودها در شرایط بحرانی خود را نشان میدهند.
همه این موارد مشمول ایران نیز میشود،از طرفی آثاراقتصادی ناشی از کرونا، کشور را تا مدتی تحتتأثیر قرار میدهد و از سوی دیگر کاهش قیمت نفت نیز بر اقتصاد ایران فشار میآورد.
بدونشک صنعت بیمه نیز از آنجا که یکی از زنجیرههای اقتصاد کلان است خارج از شمول شرایط موجود نیست.
تعطیلی کسب و کارها میتواند در میانمدت بر افزایش مطالبات بیمهای اثر بگذارد، کاهش حمل و نقل، افت مسافرتها و … از تأثیراتی است که بر صنعت بیمه بیاثر نیست؛ اما این تأثیرات، میانمدت است و با برنامهریزی راهبردی میتوان در زمان کوتاهتری از آن گذر کرد.
بدون شک شرکتهای بیمه باید در پوشش ریسکها در سال ۹۹ دقت بیشتری به خرج دهند. محتاطتر رفتار کنند و در نرخدهی به سمت دامپینگ حرکت نکنند؛ چراکه میتواند در بلندمدت آنها را دچار زیان کند.
حرکت به سمت پرتفویهای سودده، نرخدهی معقول و مدیریت ریسک بهینه باید بیش از گذشته در دستور کار شرکتهای بیمه قرار گیرد.
البته هر تهدیدی میتواند از زوایای دیگر فرصتآفرینی کند. در شرایط فعلی اگرچه به دلیل رکود اقتصاد در نتیجه وقفه در کسب و کارها، صدور برخی بیمهنامهها روند کاهشی خواهد داشت؛ اما شرکتهای بیمه میتوانند به سمت تولید بیمهنامههای نوین که تمرکز بیشتری بر مسئولیت حرفهای مشاغل است بروند از جمله صدور بیمهنامههای مسئولیت حرفهای پزشکان و پیراپزشکان که در شرایط شیوع بیماریهای ویروسی میتواند جذاب باشد.
از طرفی فروش بیمههای عمر با پوششهای بهینه برای ویروسهای اپیدمیک نیز میتواند در دستور کار قرار گیرد.
بنابراین اگرچه بحران کرونا شرایط حادی ایجاد کرده است؛ اما میتوان این تهدید را در بسیاری زمینهها به فرصت تبدیل کرد به ویژه با تمرکز بر تطبیق پوشش بیمهنامهها بر نیاز جدید جامعه بعد از گذر از بحران ویروس کرونا.
ترکیب پوشش بیمهعمر و درمان در حوزۀ ویروس کرونا و بیماریهای اپیدمی توضیح دهید؟
محمد ابراهیم تحسیری: در حال حاضر شرکتهای بیمه در ایران و جهان برای پوشش کرونا و سایر ویروسهای اپیدمیک از ظرفیتهای بیمهنامههای درمان تکمیلی و عمر بهره میبرند.
در ایران نیز با شیوع کرونا بسیاری از شرکتهای بیمه و از جمله بیمۀ معلم نیز اعلامکردند که ذیل پوششهای عمر و حادثه ویروس کرونا را پوشش میدهند و این پوشش به بیمهگذاران اطلاعرسانی شد.
با اینکه بیمههای تکمیلی نیز قادرند پوششهای مناسبی برای این نوع بیماریها ارائه کنند.
از طرفی بیمههای سلامت نیز که توسط دولتها ارائه میشوند به کمک مبتلایان کرونا آمده است.
این روزها بسیاری از شرکتهای بیمه بازرگانی در سراسر جهان نسبت به زیانهای هنگفت این ویروس برای صنعت بیمه ابراز نگرانی کردهاند به طوری که در آمریکا و برخی دیگر از کشورهای توسعهیافته بیمهگران تلاش میکنند تا با تماس با بیمهگذاران از وضعیت جسمانی آنها آگاه شوند و در صورتی که احتمال این ویروس در افراد وجود داشته باشد روشهای پیشگیرانه یا جلوگیری از وخامت بیماری را در قالب مشاوره به مشتریان ارائه میدهند.
این اقدامات نشان میدهد؛ شرکتهای بیمه به دلیل تعهدات بالا در مورد پوششهای مذکور نسبت به افزایش خسارت نگران هستند و سعی میکنند تا از خسارات احتمالی بکاهند.
این شرایط بحرانی نشان میدهد؛ بیمهگران جهان باید به فکر پوششهای جدید و نوآورانه برای ویروسهای اپیدمیک باشند؛ چرا که اینگونه ویروسها قادرند گستره بزرگی از جامعه را درگیر کنند و معمولاً تواتر ریسک و گاهاً شدت خسارت مورد انتظار در این شرایط افزایش مییابد.
در این راستا بیمهگران ایرانی نیز باید در فکر ایجاد پوششهای خاص برای اینگونه بیماریها باشند، پوششهایی فراتر از ذیل بیمهنامههای عمر و حادثه.
شرکت های بیمه از منظر مسئولیت های اجتماعی در خصوص مقابله کرونا چگونه باید نقش ایفا کنند و اقداماتی که در این باره انجام داده را تشریح کنید؟
مدیرعامل شرکت بیمه معلم: اگرچه شرکتهای بیمه بازرگانی بر مبنای کسب سود فعالیت میکنند؛ اما از آنجا که ماهیت بیمه با مقوله ایجاد آرامش و اطمینان خاطر از آینده درهم تنیده است، در این راستا ایفای تعهدات اجتماعی در صنعت بیمه نسبت به سایر صنایع غالبتر است. شرکتهای بیمه محصولی را میفروشند که قرار است در جامعه ایجاد آرامش کند پس زمانی که شرایط بحرانی در جوامع حاکم میشود علاوه بر ارائه محصولات متناسب، بیمهگران وظیفه و رسالت انسانی و اجتماعی نیز بر عهده دارند؛ یعنی همراهی و همدلی با آحاد مردم و سعی در رفع نگرانیهای افراد جامعه از بحران حادثشده.
چرا که بیمهگران قرار نیست فقط در زمان پرداخت خسارت با مردم همراه باشند؛ بلکه میتوانند در قالب مسئولیتهای اجتماعی در کاستن آثار زیانبار بحرانها سهیم شوند.
این فعل از چند زاویه قابل تأمل است:
اولاً اینکه کمکرسانی در قالب مسئولیتهای اجتماعی توسط بیمهگران خودبهخود به کاهش آثار زیانبار بحران منجر میشود و این امر علاوه بر کمک به دولتها در کنترل بحران به صورت مستقیم و غیر مستقیم تأثیر میگذارد و از افزایش خسارات و زیانهای احتمالی میکاهد.
از طرفی صنعت بیمه میتواند بیش از پیش به صورت عینی در فضای جامعه به لحاظ عملکردی نمود داشته باشد و به نوعی به اعتمادسازی در جامعه منجر شود که در نهایت اعتمادسازی یکی از فاکتورهای افزایش ضریب نفوذ بیمه خواهد بود.