به گزارش برداشت روز، به نقل از روابط عمومی و امور بین‌الملل پژوهشکده بیمه، نخست، رویا جهاندیده مقاله‌ای با عنوان «چارچوب شایستگی حرفه‌ای در عصر نظارت ریسک‌محور» ارائه کرد. این پژوهش با تحلیل تطبیقی استانداردهای جهانی و داده‌های ۲۸ کشور، نشان داد که شکاف‌های مهارتی در حوزه‌هایی چون مدل‌سازی ریسک، تحلیل داده، گزارشگری نظارتی و ارتباط با نهاد ناظر، مانع اجرای مؤثر نظارت ریسک‌محور در ایران است. نویسندگان با ارائه یک چارچوب پیشنهادی، سه اولویت راهبردی شامل تقویت زیرساخت داده، توسعه مهارت‌های تفسیری و ادغام مدیریت ریسک با برنامه‌ریزی کسب‌وکار را مطرح کردند.
در ادامه، الهه پیروی با تمرکز بر روندهای جهانی، مقاله‌ای با عنوان «تحولات جهانی در نظارت بیمه‌ای» ارائه داد. این مقاله با بررسی استانداردهای IAIS، ICS و Solvency II، نشان داد که نظارت آینده‌نگر، دیجیتال و مبتنی بر ESG به‌عنوان مسیر اصلی تنظیم‌گری در حال تثبیت است. پژوهشگران بر ضرورت سرمایه‌گذاری در ابزارهای هوش مصنوعی، کلان‌داده و آموزش مستمر ناظران تأکید کردند و ایران را در مسیر همگرایی با چارچوب‌های بین‌المللی ارزیابی کردند.
سومین مقاله توسط احسان جلالی لواسانی ارائه شد که با رویکرد آینده‌پژوهی، سناریوهای محتمل نظارت در صنعت بیمه ایران را تدوین کرد. با استفاده از روش دلفی فازی و تکنیک مارکوس، هشت پیشران کلیدی از جمله بلوغ زیرساخت داده، حکمرانی شرکتی، پذیرش فناوری و امنیت سایبری رتبه‌بندی شدند. بر اساس تقابل دو پیشران اصلی (ریسک‌محوری فناورانه و وضعیت حکمرانی)، چهار سناریوی آینده برای نظارت بیمه‌ای طراحی و تحلیل شد.ساناز بائی نیز مقاله‌ای تحلیلی با عنوان «ارزیابی نقش نهاد ناظر در تاب‌آوری صنعت بیمه ایران» ارائه کرد. این پژوهش با بهره‌گیری از روش‌های ISM و MICMAC، یازده عامل کلیدی را شناسایی و در قالب یک مدل پنج‌سطحی از استقلال نهاد ناظر تا تاب‌آوری نهایی، سطح‌بندی کرد. یافته‌ها نشان دادند که تاب‌آوری نتیجه عملکرد صحیح زنجیره نظارتی است و نه هدف مستقل، و هرگونه تلاش مستقیم برای افزایش تاب‌آوری بدون تقویت سطوح پایین‌تر، منجر به تاب‌آوری کاذب خواهد شد.
در پایان، مهدیه بزرگی مقاله‌ای با عنوان «ارزیابی اثربخشی نظارت بیمه‌ای با توجه به ساختار اقتصادی ایران» ارائه کرد. این پژوهش با رویکرد ترکیبی کیفی-کمی، مدلی مفهومی با شش بُعد نهادی، مالی، فناورانه، شفافیت، حمایت از بیمه‌گذاران و کارآمدی سازمانی طراحی کرد. نتایج مدل‌سازی معادلات ساختاری نشان داد که بُعد مالی-اقتصادی و فناورانه بیشترین اثر را بر اثربخشی نظارت دارند، به‌ویژه در شرایط تورمی و پرنوسان اقتصاد ایران.
در جمع‌بندی این نشست، اعضای پنل ضمن ارائه نظرات خود در خصوص هر مقاله، با توجه به یافته‌های پژوهشگران، بر ضرورت طراحی سناریوهای آینده‌نگر، ارتقای شایستگی‌های حرفه‌ای، توسعه زیرساخت‌های داده‌محور، و بازنگری در مدل‌های نظارت با تمرکز بر ریسک، فناوری و حکمرانی مؤثر تأکید کردند.
