به گزارش برداشت روز، عملیات اجرایی این پروژه در بهار ۱۴۰۳ آغاز شده و طبق برنامه‌ریزی‌ها، مدت زمان ۲۴ ماه برای احداث آن پیش‌بینی شده است.امین صفری، مدیرعامل شرکت آهن و فولاد ارفع، با اشاره به اهمیت این پروژه گفت: «در طول هشت ماه گرم سال، گاز توسط کمپرسورها و تجهیزات سردسازی به حالت مایع تبدیل و در این مخازن ذخیره می‌شود. در دوره چهار ماهه سرد سال که با محدودیت تأمین گاز مواجه هستیم، گاز ذخیره‌شده مجدداً به حالت گازی بازگردانده شده و به‌عنوان خوراک در واحد احیای مستقیم مصرف می‌شود.»وی با تشریح ویژگی‌های فنی پروژه ادامه داد: «فرآیند فشرده‌سازی و ذخیره‌سازی LNG نیازمند کاهش حجم گاز تا ۶۰۰ برابر و رسیدن به دمای منفی ۱۸۰ درجه سانتی‌گراد است. پس از آن، در زمان نیاز، حجم گاز مجدداً تا ۶۰۰ برابر افزایش می‌یابد. این فناوری برای نخستین بار در کشور و با مشارکت یک شرکت چینی به‌کار گرفته شده است و از منظر مهندسی و راهبری، تجربه‌ای نوین برای صنعت فولاد ایران محسوب می‌شود.»
صفری خاطرنشان کرد: «با توجه به ظرفیت مخازن، در صورت قطع کامل گاز، امکان تأمین خوراک خط احیا به مدت ۳۳ روز با ظرفیت کامل وجود دارد و در صورت تأمین بخشی از گاز مورد نیاز، این بازه تا ۸۰ روز نیز قابل افزایش خواهد بود.»مدیرعامل ارفع در خصوص ارزیابی اقتصادی پروژه نیز توضیح داد: «دوره بازگشت سرمایه این طرح بین ۴ تا ۴.۵ سال برآورد شده است و نرخ بازده داخلی (IRR) بسته به شرایط تأمین گاز بین ۲۵ تا ۴۵ درصد متغیر است؛ به‌گونه‌ای که در سناریوی قطع کامل گاز، نرخ بازده حدود ۲۵ درصد و در شرایط تأمین بخشی از گاز، این نرخ تا ۴۵ درصد افزایش می‌یابد.»وی تأکید کرد: «تمامی مجوزهای لازم از جمله مجوز پدافند غیرعامل و تأییدیه‌های ایمنی برای اجرای پروژه اخذ شده و استانداردهای ایمنی و زیست‌محیطی مطابق با نمونه‌های بین‌المللی رعایت شده است.
بررسی‌ها نشان می‌دهد میزان آلایندگی این واحد بسیار ناچیز است و نمودارهای مربوط به خروجی دی‌اکسیدکربن و فلر موجود و قابل ارائه است.»صفری در پایان تصریح کرد: «با وجود آنکه نرخ بازگشت سرمایه پروژه نسبت به سایر طرح‌های اقتصادی قابل توجه نیست، اما نقش استراتژیک آن در تأمین گاز و جلوگیری از توقف تولید، اهمیتی دوچندان دارد و این پروژه می‌تواند به‌عنوان الگویی برای سایر شرکت‌های فولادی کشور مطرح شود.»
