به گزارش برداشت روز، عباس محسنینیکوگفتار، مدیرعامل شرکت پالایش نفت تهران، در حاشیه بیستونهمین نمایشگاه بینالمللی نفت، گاز، پالایش و پتروشیمی با اشاره به اهمیت این رویداد اظهار کرد: این نمایشگاه فرصتی برای شنیدن صدای مشتریان و ذینفعان و آشنایی با دستاوردهای شرکتهای دانشبنیان و فناور است. همچنین باب گفتوگو برای اجرای پروژهها و جذب سرمایهگذاری در صنعت نفت را باز میکند.
وی با اشاره به پیشنیازهای سرمایهگذاری در صنعت نفت گفت: هر سرمایهگذاری به چهار رویکرد نیاز دارد؛ تأمین منابع مالی، انتخاب فناوری، تعیین بازار هدف و دریافت مجوزها. به گفته وی، تأمین مالی میتواند از طریق بازار سرمایه، صندوق توسعه ملی یا جذب سرمایهگذاری خارجی انجام شود.
مدیرعامل شرکت پالایش نفت تهران در ادامه گفت: فناوری مورد نیاز میتواند از طریق شرکتهای داخلی توانمند یا همکاری با شرکتهای خارجی تأمین شود. از سوی دیگر، چشمانداز صنعت پالایش در داخل و جهان باید مورد بررسی قرار گیرد تا مشخص شود حرکت به سمت پتروپالایشگاهها ضرورت دارد یا خیر. همچنین تسهیل در صدور مجوزهای زیستمحیطی و پدافند غیرعامل از سوی دولت برای جذب سرمایهگذاری ضروری است.
محسنینیکوگفتار با اشاره به نامگذاری امسال به عنوان «سال سرمایهگذاری برای تولید»، از تعریف دو بسته سرمایهگذاری در شرکت پالایش نفت تهران خبر داد و افزود: پروژه اول کیفیسازی نفت کوره و پروژه دوم احداث نیروگاه ۵۰۰ مگاواتی برای تأمین برق مجموعه پالایشگاه است.
وی با بیان اینکه پالایشگاه تهران با ظرفیت ۲۵۰ هزار بشکه در روز، ۱۴ درصد از ظرفیت پالایش کشور را در اختیار دارد، گفت: این مجموعه حدود ۵۰ درصد سوخت هوایی، ۱۲ درصد نفتگاز و ۶ درصد بنزین کشور را تأمین میکند.
به گفته محسنینیکوگفتار، حدود ۲۰ درصد خوراک پالایشگاه به محصولی به نام وکیوم باتوم تبدیل میشود که بخشی از آن در تولید نفت کوره و بخشی دیگر در صنایع قیر و آسفالت به کار میرود.
وی با اشاره به قیمتهای جهانی این فرآوردهها در سال ۱۴۰۳ گفت: در حالی که قیمت نفت خام بهطور میانگین ۷۰ دلار بوده، قیمت وکیوم باتوم حدود ۵۰ دلار بوده و این یعنی ۲۰ دلار زیان به ازای هر بشکه. در حالی که نفت کوره کمگوگرد تا ۹۳ دلار به فروش رفته که میتواند ۲۳ دلار ارزش افزوده ایجاد کند.
وی تأکید کرد: پروژه کیفیسازی نفت کوره نهتنها از نظر اقتصادی بلکه از جنبههای زیستمحیطی و قانونی نیز الزامی است. طبق قوانین سازمان بینالمللی دریانوردی (IMO)، میزان گوگرد نفت کوره صادراتی باید تا سال ۲۰۲۵ به ۰.۱ درصد کاهش یابد. در داخل کشور نیز سوزاندن نفت کوره با گوگرد بالا در نیروگاهها با الزامات قانون هوای پاک مغایرت دارد.
وی در ادامه با اشاره به جزئیات اجرای پروژه کیفیسازی گفت: این پروژه در دو فاز اجرا میشود. در فاز نخست هدف کاهش گوگرد از ۳.۵ به ۰.۵ درصد است. فاز دوم تبدیل نفت کوره به محصولات باارزش خواهد بود. سرمایهگذاری مورد نیاز برای فاز اول حدود ۱.۲ میلیارد دلار برآورد شده و نرخ بازگشت سرمایه آن نزدیک به ۷ سال با نرخ بازده داخلی ۱۳ درصد است. این پروژه در صورت بهرهبرداری، به ازای هر بشکه حدود ۳.۹ دلار سودآوری برای پالایشگاه به همراه دارد.
مدیرعامل پالایش نفت تهران در بخش دیگری از سخنان خود به اهمیت هوش مصنوعی در صنعت نفت اشاره کرد و گفت: هوش مصنوعی ابزار ضروری و اجتنابناپذیری برای آینده این صنعت است.
وی در ادامه افزود: هر جا هوش مصنوعی بتواند گرهی از مردم یا صنعت باز کند، باید به کار گرفته شود؛ چه در حوزه تشخیص، تحلیل، پیشگیری یا تصمیمگیری.
وی تصریح کرد: با استفاده از ظرفیتهای هوش مصنوعی میتوان فرآیند تصمیمگیری را تسریع، مصرف منابع را بهینه و هزینههای عملیاتی را کاهش داد. با این حال، هوش مصنوعی صنعتی پرهزینه و پیچیده است و نباید با دید سادهانگارانه به آن نگریست.
به گفته محسنینیکوگفتار، صنعت نفت اگر خود را با فناوریهای نوین از جمله هوش مصنوعی مجهز نکند، با تبعات سنگینی مواجه خواهد شد. وی تأکید کرد: در برنامه هفتم توسعه نیز دو فصل به این حوزه اختصاص یافته و حمایت از شرکتهای خصوصی و دانشبنیان در زمینه سرمایهگذاری و توسعه فناوریهای هوش مصنوعی مورد توجه قرار گرفته است.