برداشت روز -سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین نهادهای اجرایی کشور در حوزه صنعت و توسعه، مسئولیت اجرای این پروژه را بر عهده دارد. این سازمان با تأسیس شرکت گسترش سوخت سبز زاگرس، گام بلندی در راستای تحقق اهداف توسعه پایدار و استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر برداشته است. این پروژه نه‌تنها به کاهش آلایندگی محیط زیست کمک می‌کند، بلکه با ایجاد فرصت‌های شغلی جدید، به توسعه اقتصادی مناطق غربی و جنوب غربی کشور نیز کمک خواهد کرد.
استان‌های کرمانشاه و باشت (کهگیلویه و بویراحمد) به‌عنوان مناطق هدف این پروژه انتخاب شده‌اند. این مناطق به دلیل برخورداری از منابع غنی کشاورزی و شرایط اقلیمی مناسب، پتانسیل بالایی برای تولید مواد اولیه مورد نیاز برای تولید بیواتانول سوختی دارند. در استان کرمانشاه، با توجه به وجود زمین‌های کشاورزی وسیع و تولید محصولاتی مانند نیشکر و ذرت، امکان تولید بیواتانول به‌صورت اقتصادی فراهم است. در استان کهگیلویه و بویراحمد نیز، با توجه به شرایط اقلیمی و منابع طبیعی، این پروژه می‌تواند به توسعه پایدار منطقه کمک کند
بیواتانول سوختی به‌عنوان یکی از مهم‌ترین سوخت‌های زیستی، جایگزینی مناسب برای بنزین و دیگر سوخت‌های فسیلی محسوب می‌شود. این سوخت که از منابع تجدیدپذیر مانند نیشکر، ذرت و سایر محصولات کشاورزی تولید می‌شود، نه‌تنها آلایندگی کمتری دارد، بلکه به کاهش وابستگی به نفت و گاز نیز کمک می‌کند. پروژه تولید بیواتانول سوختی در استان‌های کرمانشاه و باشت، با هدف استفاده از پتانسیل‌های کشاورزی و منابع طبیعی این مناطق، توسط سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران و با تأسیس شرکت گسترش سوخت سبز زاگرس در حال اجراست
سعیدجعفری معاون نوسازی و اجرای طرح های صنعتی ایدرو در نشست خبری بازدید اصحاب رسانه اظهار داشت:یکی از اهداف اصلی این طرح حرکت به سوی تولید سوخت سبز است. سوخت سبز در واقع بنزینی است که آلایندگی‌های کمتری دارد و به راحتی به محیط زیست آسیب نمی‌زند. در گذشته، برای افزایش عدد اکتان بنزین، از تترایتیل سرب استفاده می‌شد که مضر برای سلامت انسان‌ها و محیط زیست بود. با پیشرفت علم و در پی مطالعات علمی، بسیاری از کشورها به‌ویژه ۹۰ کشور در دنیا، ام تی‌بی‌ای را از بنزین حذف کردند و آن را با اتانول جایگزین کردند.
وی در ادامه افزود:«این شرکت فرآیند تولید خود را از ذرت آغاز می‌کند. ذرت به عنوان خوراک دام وارد کشور یا تولید داخلی می‌شود و سپس در کارخانه‌ها آسیاب و به آرد تبدیل می‌شود. این فرایند مشابه به مراحل تولید نان است تا زمانی که به مرحله خمیر می‌رسد. در ادامه، آنزیم‌هایی به این آرد اضافه می‌شود که وظیفه‌شان شکستن مولکول‌های نشاسته و تبدیل آن‌ها به قند است. این قندها سپس به الکل تبدیل می‌شوند که در این فرآیند، الکل تولیدی اتانول است.
جعفری اظهار داشت:این اتانول که در کارخانه سوخت سبز زاگرس تولید می‌شود، قابلیت اختلاط با بنزین را دارد و از آن به‌عنوان مکمل سوخت استفاده می‌شود. این نوع سوخت می‌تواند راندمان ۴۰ درصد بیشتر از ام‌تی‌بی ای در ایجاد عدد اکتان برای بنزین داشته باشد و همچنین هیچ‌گونه آثار زیست‌محیطی مضر ندارد
وی در ادامه افزود:الکل تولیدی در این کارخانه بیش از ۹۹ درصد خلوص دارد و به همین دلیل قادر است بدون مشکل با بنزین ترکیب شود. این ویژگی باعث می‌شود که الکل تولیدی نه تنها به عنوان یک سوخت سبز در صنعت حمل‌ونقل استفاده شود، بلکه به کاهش آلایندگی‌های زیست‌محیطی نیز کمک کند.
وی تاکید کرد که این کارخانه‌ها هیچ‌گونه وابستگی خاصی به محل تولید خوراک یا مصرف سوخت ندارند و می‌توانند در هر منطقه‌ای از کشور با دسترسی به زیرساخت‌های انرژی مورد نیاز احداث شوند. این پروژه‌ها نه تنها سوخت سبز تولید می‌کنند، بلکه از لحاظ محیط‌زیستی نیز به‌عنوان صنعتی سبز شناخته می‌شوند که هیچ آلودگی و آلایندگی به دنبال ندارند.
جعفری همچنین به نیاز روزافزون کشور به این نوع سوخت اشاره کرد و افزود: «با توجه به اینکه روزانه ۱۲۰ میلیون لیتر بنزین در کشور مصرف می‌شود، تنها ۵ درصد از این مصرف نیاز به اختلاط با اتانول دارد. به همین دلیل، تولید روزانه ۲۰۰ هزار لیتر اتانول در حال حاضر کافی نیست و برای پاسخ به نیاز کامل کشور، به حدود ۳۰ کارخانه مشابه نیاز داریم. این کارخانه‌ها در صورت وجود سرمایه‌گذاری مناسب می‌توانند در هر استان به بهره‌برداری برسند.»
وی درادامه افزود: «این پروژه‌ها نه تنها به ایجاد سوخت سبز کمک می‌کنند، بلکه گامی در راستای کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی و کاهش آلاینده‌های محیط زیستی خواهند بود. امیدواریم با توجه به سرمایه‌گذاری‌های صورت گرفته و همچنین تلاش‌های تیم‌های فنی و مهندسی، این طرح‌ها در آینده‌ای نزدیک گسترش یابند و سهم بیشتری در تأمین سوخت‌های سبز کشور ایفا کنند.»
همچنین محمد رضا حاجی عموشاه
مدیر کارخانه با اشاره به تأمین مواد اولیه اظهار داشت : بخش عمده مواد اولیه از داخل کشور تأمین می‌شود. تیم‌های ما به طور مستمر در حال نظارت و آزمایش مواد اولیه هستند تا بالاترین استانداردهای کیفی را در تولید رعایت کنیم.او افزود: نمونه‌برداری از مواد اولیه در دو سطح انجام می‌شود؛ آزمایش‌های کوتاه‌مدت که شامل بررسی چشمی، دانه‌بندی، رطوبت و نبود آفات است، و آزمایش‌های بلندمدت که میزان نشاسته و شرایط میکروبی را مورد بررسی قرار می‌دهند
وی
، یکی از نکات بارز این شرکت تکیه بر توان متخصصان داخلی در طراحی و اجرای زیرساخت‌هاست. حاجی عموشاه با اشاره به این موضوع اظهار داشت: بیش از ۸۰ درصد اجرای این مجموعه توسط نیروهای داخلی انجام شده است. واحدهایی نظیر ایستگاه گاز، سیستم‌های هوای فشرده، خنک‌کاری، تصفیه آب و دیگر زیرساخت‌ها توسط شرکت‌های داخلی طراحی و راه‌اندازی شده‌اند. در بخش فرایندهای اصلی مانند مایع‌سازی، تخمیر، تقطیر و آبگیری نیز هرچند طراحی اولیه توسط شرکت‌های فرانسوی و اتریشی انجام شده، اما تیم‌های داخلی توانسته‌اند این فرایندها را بومی‌سازی کرده و عملیاتی کنند.این تلاش‌ها نه تنها نشان‌دهنده خودکفایی صنعتی کشور است، بلکه جایگاه این کارخانه را به عنوان یک واحد پیشرو در صنعت غلات تثبیت کرده است.
وی در ادامه افزود:این کارخانه به عنوان یک واحد صنعتی کم‌مصرف و بهینه شناخته می‌شود. حاجی عموشاه درباره منابع مصرفی گفت: “برق مصرفی ما حدود ۷ مگاوات، گاز مصرفی ۷۵۰۰ نرمال مترمکعب در ساعت و آب مصرفی در زمان اوج حدود ۱۷ تا ۲۰ لیتر بر ثانیه است. برق از پست ۶۳ به ۲۰ شهرک صنعتی نزدیک تأمین می‌شود، گاز از طریق ایستگاه گاز کارخانه وارد مدار می‌شود و آب نیز به صورت ترکیبی از شبکه آب شهرک و چاه اختصاصی کارخانه تأمین می‌گردد.با این رویکرد بهینه‌سازی در مصرف منابع و مدیریت دقیق، کارخانه توانسته است علاوه بر کاهش هزینه‌ها، به الگویی موفق در مدیریت منابع صنعتی کشور تبدیل شود.
