به گزارش برداشت روز، به نقل از روابط عمومی و اطلاعرسانی یازدهمین نمایشگاه بینالمللی کفش،کیف،چرم و صنایع وابسته (mpex13) ؛ این نمایشگاه با حضور بیش از صد و پنجاه شرکت و واحد تولیدی داخلی و خارجی در محل دائمی نمایشگاه های بینالمللی تهران برگزار خواهد شد.
رسول شجری رئیس اتحادیه کفاشان دستدوز و رئیس ستاد برگزاری نمایشگاه گفت:در این نمایشگاه علاوه بر تولید کنندگان داخلی، شرکت ها و تولیدکنندگان برخی کشورها، از جمله کشورهای ایتالیا،ترکیه، و چین حضور و مشارکت داشته و جدیدترین تولیدات صنعت چرم و صنایع مرتبط با این هنر صنعت را به نمایش عموم میگذارند.
وی اضافه کرد: در یازدهمین نمایشگاه بینالمللی صنعت چرم،کیف، کفش و صنایع وابسته که در سالنهای خلیج فارس A و B، ۴۰ A و B، ۴۱ A و B و فضای باز محل نمایشگاه بینالمللی تهران برگزار خواهد شد، بیش از ۱۵۰ شرکت حضور خواهند داشت.
شجری از حضور هیاتهایی از استانهای مختلف کشور از جمله استانهای خراسان رضوی، آذربایجان شرقی، اصفهان قم ؛هیدج و همدان در این نمایشگاه خبر داد و گفت: همچنین قرار است در طول برگزاری این نمایشگاه؛ چند هیات تجاری خارجی از کشورهای مختلف از نمایشگاه بازدید و با شرکتهای ایرانی وارد مذاکرات تجاری شوند.
وی با بیان اینکه یازدهمین نمایشگاه بینالمللی صنعت چرم،کیف، کفش و صنایع وابسته در فضائی با مساحت بیش از ۱۴هزار متر مربع برگزار میشود، افزود: در حاشیه این نمایشگاه چندین نشست و کارگاه علمی و تخصصی با حضور استادان دانشگاهها، متخصصین و صاحبان صنایع چرم کشور برگزار خواهد شد.
شجری اضافه کرد: در یازدهمین نمایشگاه بینالمللی چرم،کیف، کفش و صنایع وابسته؛ انواع محصولات و تولیدات چرمی شامل کیفهای مختلف اداری، زنانه، مردانه، انواع کفشهای چرمی مردانه و زنانه،انواع صندلهای مردانه و زنانه کفشهای ورزشی محصولات چرمی، انواع لباسهای چرمی ، انواع چرم گاوی ،چرم اشبالت، چرم میشی، چرم گوسفندی، چرم بزی، چرم مصنوعی، انواع دستگاههای لیزری، دستگاه پرس، انواع ماشینهای دوخت و دیگر صنایع و تجهیزات ارائه و به نمایش عموم گذاشته میشود.
در ادامه این نشست، علی لشگری عضو جامعه صنعت کفش ایران و عضو اتحادیه صنف کفاشان دستدوز تهران اظهار کرد: مجموعه صنعت کفش ایران، حدود ۱۲ هزار واحد تولیدی-صنعتی و صفی دارای شناسامه و ۵۰ هزار واحد شبکه توزیع کیف و کفش در سراسر کشور داریم. تقریبا بالغ بر ۹۵ درصد تعداد واحدهای تولیدی ما، واحدهای تولیدی صنفی زیر ۵۰ نفر شاغل هستند؛ این بدان معناست که عمده تولید صنف ما، توسط واحدهای خُرد و کوچک صورت میگیرد و طبیعا حمایت و توجه بیشتر مسئولان را میطلبد.
وی افزود: در بخش تولید، بر اساس آمار میدانی (نه براساس آمار دقیق)، واحدهای صنفی- صنعتی ما تولید کردند، در سال گذشته حدود ۲۷۰ میلیون زوج انواع پاپوش (کفشهای عمومی تا کفشهای تخصصی/انواع گروههای پاپوش) تولید شد.
لشگری اعلام کرد: ما به لحاظ رتبه تولید در دنیا، در جایگاه ۱۲ دنیا ایستادهایم. اما اگر آمار واقعی واحدهای صنفی را اضافه کنیم، رتبه هشتم دنیا به لحاظ میزان تولید را داریم؛ به لحاظ مصرف نیز جزو ۲۰ کشور اول دنیا هستیم. به لحاظ صادرات نیز، متوسط صادرات (طی پنج- شش سال گذشته) متوسط سالیانه ۱۰۰ میلیون دلار صادرات انواع کفش داشتهایم. در بحث واردات نیز به دلیل اینکه از سال ۱۳۹۷، واردات انواع کفش ممنوع اعلام شد، طبیعتاً آمار واردات روند نزولی داشته است؛ اما طبق آخرین آماری که کشورهای خارجی اعلام کردهاند، سال گذشته، ۴۵ میلیون دلار کفش بصورت غیرقانونی وارد کشور شد.
این عضو اتحادیه صنف کفاشان دستدوز تهران در ادامه به موضوع گرانتر بودن قیمت کفشهای ایرانی نسبت به سایر تولیدات کشورها از جمله چین، تصریح کرد: علت این موضوع عقب ماندن ما از تکنولوژیهای روز دنیا است؛ علاوه بر مشکلات ناشی از تحریمها، امکان انتقال پول هم وجود ندارد؛ بنابراین به راحتی نمیتوانیم از دستاوردهای روز دنیا استفاده کنیم، این در حالیست که در گذشته متخصصان ایتالیایی و خارجی وارد کشور میشدند و آموزشهای لازم ارائه و تجهیزات خریداری میشد اما اکنون ایتالیا این ارتباط را قطع کرده است و اینجا نمیآیند.
در ادامه، محسن گرجی مدیرکل دفتر صنایع پوشاک و منسوجات وزارت صنعت، معدن و تجارت ضمن اشاره به اینکه صنعت چرم و کفش ما یک صنعت کاملا بومی و خروجی محصول کاملا داخلی است، اظهار کرد: از مواداولیه تا پتروشیمی و محصول نهایی کاملا بومی و داخلی است و این صنعت جزو معدود صنایعی است که از عمق داخلیسازی بسیار بالایی برخوردار است. مواد اولیه طبیعی صنعت کیف و کفش در کشور وجود دارد و در این عرصه قدمت چند هزارساله داریم.
وی ادامه داد: به جرئت میتوان گفت ۹۵ درصد یک کفش در داخل تولید میشود و این صنعت، یک صنعت مزیتدار است. این درحالیست که در حوزه ماشینآلات صنعت کیف و کفش نیز بومیسازی رخ داده و سیاستگذاریها در این عرصه انجام شده است. با معاونت علمی و فناوری رئیس جمهور نیز هماهنگیها صورت گرفته تا بتوانیم از ظرفیت دانش بنیانها در بومیسازی تجهیزات و ماشینآلات بهره ببریم.
مدیرکل دفتر صنایع پوشاک و منسوجات وزارت صمت خاطرنشان کرد: صنعت کیف و کفش به خاطر اهمیت اشتغال آفرینی و خودکفایی، در سطح کشور مورد اهمیت قرار گرفته است؛ بنابراین به دنبال این هستیم تا با ایجاد خوشهها، بیشترین مزایا برای این صنعت در کشور رقم بخورد. بر همین اساس صنعت کفش را در برنامه هفتم توسعه، به عنوان یک صنعت پیشران و مزیتدار دیدهایم و پس از شش ماه از شروع برنامه هفتم، برنامههای مصوب را ارائه خواهیم کرد.
گرجی ابراز امیدواری کرد که در دولت جدید نیز این نگاه به صنعت کیف و کفش ادامه پیدا کند و مطالبهگری تشکلها و اتحادیههای کیف و کفش مفید واقع شود. وزارت صمت بایستی برنامههای مصوب را به دولت و مجلس ارائه کند؛ زینپس تصمیمگیریها بر اساس برنامه مصوب خواهد بود.
مدیرکل دفتر صنایع پوشاک وزارت صمت، خاطرنشان کرد: خوشبختانه سال گذشته، پس از وقفهای چهار ساله در حوزه مبارزه با قاچاق کفش، گام نخست بصورت جدی از اواخر سال ۱۴۰۲ برداشته شد و همچنان هم ادامه دارد.
گفتنی است یازدهمین نمایشگاه بینالمللی کیف، کفش؛ چرم و صنایع وابسته با حمایت اتاق اصناف ایران و اتاق اصناف تهران و با همکاری انجمن صنایع چرم ایران، اتحادیه چرم و لوازم کفش ، اتحادیه کفاشان دست دوز، اتحادیه سراجان، اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان چرم مصنوعی و جامعه مدیران و متخصصین صنعت کفش ایران برگزار میشود.
معرفی دستاوردها، ظرفیتها و توانمندیهای کارخانهها،شرکتها و کارگاههای داخلی، توسعه صادرات و یافتن بازارهای جدید صادراتی، ارائه پتانسیلها و توانمندیهای صنعت چرم کشور، نمایش آخرین تحولات و دستاوردهای علمی، فنی و صنعتی داخلی و خارجی این حوزه ، فراهم آوردن بستر مناسب برای انتقال بیشتر فناوریهای روز به کشورمان ، ایجاد ارتباطهای تجاری جدید و تقویت روابط قبلی، انتقال دانش، تکنولوژی و تجربیات ، آشنائی با الگوهای موفق جهانی درعرصه صنعت چرم ، فراهم کردن زمینههای لازم برای سرمایهگذاری شرکتهای داخلی خارجی و کار آفرینی و اشتغال پایدار؛ مهمترین اهداف برگزاری این نمایشگاه است.
ایران با پیشینه سه هزارساله، اولین و قدیمیترین تولیدکننده چرم جهان است. آثار باستانی به یادگارمانده از دوران پیش از میلاد نشان میدهد که ایرانیان حدود ۱۵۰۰ سال قبل از میلاد از پوست برای تهیه لباس، کفش و جنگ افزار استفاده میکردند. اولین کارخانه چرمسازی ایران در سال ۱۳۱۲ در همدان و دومین کارخانه در سال ۱۳۱۴ در تبریز تأسیس شد. البته امروز هم ایران جزو ۳ کشور اصلی در تولید پوست و صادرکننده محصولات نیم ساخته است. همچنین کشورمان یکی از بزرگترین تامینکنندههای صنعت دباغی در جهان در بحث چرم سبک محسوب می شود. البته کارگاههای چرمسازی سبک در ایران بسیار اندک است و از آنجایی که میزان پوست استحصالی بسیار بالاست و میزان مصرف داخلی تنها امکان جذب ۱۰ تا ۱۵ درصد مقدار پوست موجود در بازار داخلی را دارد، لذا مازاد آن بصورت نیمه ساخته شده صادر میشود.