به گزارش برداشت روز، گذرگاه‌ها و اتاقک‌های تو در تو، حفره‌هایی که بر اثر حل شدن سنگ‌ها با آب و ذوب شدن یخ‌ها ایجاد شدند و سنگ ها و قندیل هایی که به شکل مجسمه هایی مثل پنجه عقاب و شیر دوسر در آمده اند؛ همه این ها شگفتی هایی است که در غارها مشاهده میشود.
در کشور ما به دلیل شرایط اقلیمی و جغرافیایی مناسب، غارها جزو ذخایر طبیعی و ملی محسوب می شوند و در واقع منابعی غنی از آب، هوا و جذب گردشگر هستند و همواره مورد توجه قرار دارند.
غار علیصدر نیز در زمره بی‌نظیرترین غارهای آبی جهان و از شگرف‌ترین منابع طبیعی خدادادی است که متعلق به دوره ژوراسیک از دوران دوم زمین‌شناسی (۱۳۶ تا ۱۹۰ میلیون سال قبل) بوده و بیست و سومین اثر طبیعی ملی است که توسط سازمان میراث فرهنگی در ۱۵ دی ۱۳۸۷ در فهرست میراث طبیعی ایران قرارگرفت و در فاصله ۷۰ کیلومتری شمال غربی استان همدان در روستای علیصدر از توابع شهرستان کبودرآهنگ واقع شده است.
مردم روستای علی صدر و روستاهای اطراف، از قدیم‌الایام به وجود این غار پی برده بودند و از آب آن بهره‌برداری می‌کردند. علاوه بر این، در صد سال گذشته، اهالی ده با هدایت مازاد آب نهر سراب به غار علیصدر، از آن به عنوان مخزن و سدی برای استفاده در فصل گرما بهره می‌بردند و همین موضوع باعث شده بود تا سطح آب در قسمت شرقی غار تا ارتفاع ۲٫۲۰ متر یعنی تا نزدیکی دهانه ورودی غار بالا بیاید و امکان دسترسی به غار را تا سال‌ها غیرممکن کند؛ تا اینکه با وقوع زلزله مخرب فارسینج در ۲۲ آذرماه ۱۳۳۶، و ایجاد شکاف در کف غار سراب (در روستای امیدآباد از توابع شهرستان فارسان در استان چهارمحال و بختیاری قرار دارد. این غار سرچشمه رودخانه سراب است) آب نهر سراب به یکباره قطع شد و طی ۶ سال یعنی حدود سال ۱۳۴۲ سطح آب غار علیصدر به ارتفاع طبیعی خود رسید و ورود به غار میسر گشت و به تدریج پای کوهنوردان به درون غار باز‌شد. همیشه برای مردم روستاهایی که از آب این غار استفاده می کردند جای سؤال بود که داخل غار چه خبر است . بدین جهت اولین کاوش حرفه‌ای و برنامه‌ریزی شده به غار علیصدر در ۵ مهرماه ۱۳۴۲ شمسی توسط گروهی ۱۴ نفره باز می گردد که نکته های شگفت انگیزی از طولانی ترین غار آبی جهان را فاش کردند به طوری که توانستند با کسب اطلاعات قبلی و همراه بردن تجهیزات لازم برای حرکت روی آب، با عبور از دریاچه، از شعبات و تالارهای مختلف آن بازدید کنند و زیبایی و عظمت داخل آن را ببینند و اولین اطلاعات را از وسعت و ژرفای دریاچه و طول و عرض و عمق و ارتفاع غار بدست‌آورند. در نهایت با کمک مردم محلی و دیگر افراد حاضر در آن برهه ،دهانه غار در اردیبهشت ماه ۱۳۵۳ به عرض ۵ متر و ارتفاع ۳ متر باز شد. در سال بعد با کمک نقشه بردارانی که در کشف این غار سهم بسزایی داشتند و با بتون‌ریزی قسمتی از کف غار، مسیر خشکی نیز برای راهپیمایی در غار ایجاد شد و سپس با تجهیز غار به چند قایق و نیز تأمین روشنایی داخل آن، در تاریخ ۴ خردادماه ۱۳۵۵، غار علیصدر به بهره‌برداری رسید.
آنچه غار علیصدر را از سایر غارهای آبی جهان متمایز می‌کند، سهولت استفاده از کانال‌های آبی درون آن است که به سبب وسعت آن به‌راحتی می‌توان در آن طی مسیر کرده و با قایق‌های معمولی از درون آن‌ها گذشت.
و اما ارتباط بیمه ایران با این غار شگفت انگیز از این قرار است که تلاش های افرادی همچون آقایان عباس رئوفی بازنشسته بیمه ایران و عین الله بختیاری فرد بازنشسته آموزش و پرورش و نماینده قدیمی بیمه ایران ازکاشفین غار علی صدر همدان موجب گشت تا این میراث کهن برای آیندگان به یادگار بماند.
به گفته این کاشفین در آن سال ها از این غار بیشتر به عنوان منبع آب استفاده می کردند به طوری که آب های سرازیر شده در فصل پاییز و بهار از طریق یک دهانه کوچک به داخل غار سرازیر می شد و در فصل تابستان برای کشاورزی مورد استفاده قرار می گرفت . در آن سال ها صدای افتادن سنگ در داخل آب، عظمت بیش از پیش این غار را نشان میداد و این گونه بود که ماجراجویی این عزیزان به کشف غار علی صدر منجر شد و امروزه علیصدر به عنوان یکی از جاذبه های شگفت انگیز به شمار می رود و آب و هوای دلچسب این منطقه از تاثیر زیادی برای جذب مسافران برخوردار است.
منبع : پایگاه خبری برداشت روز
