به گزارش برداشت روز، تحقیقات جدید در حال بررسی روشی نوآورانه برای بسته بندی بایت‌های بسیار بیشتر در همان فضای فیزیکی روی یک دیسک نوری است.
این رویکرد مبتنی بر ذخیره‌سازی داده‌های نوری مبتنی بر نور (ODS) است که برای نوشتن دی‌وی‌دی‌ها استفاده می‌شود، اما این مدل می‌تواند سه بُعدی کار کند. این به معنای صدها لایه به جای یک لایه است که منجر به جهش عظیم در ظرفیت می‌شود.
تیم تحقیقاتی این روش ذخیره سازی گفت: ما در مورد پتابیت‌ها روی یک دیسک صحبت می‌کنیم که معادل یک هزار تریلیون بیت است، معادل قرار دادن حدود یک میلیون فیلم با کیفیت استاندارد روی چیزی به اندازه یک دی‌وی‌دی.
این رویکرد با یک محیط ذخیره سازی جدید به نام AIE-DDPR – یا نور مقاوم در برابر انتشار ناشی از تشعشعات، ارائه می‌شود. این، لایه‌ای نازک است که امکان نوشتن داده‌ها را با وضوح فوق العاده بالا فراهم می‌کند.
این پیشرفت تا حدی از طریق الگوهای نور اعمال شده به سطح، بخشی از طریق رنگ در فیلم، و بخشی از طریق ترکیب مولکول‌های موجود در فیلم که نور را جذب کرده و به آن واکنش نشان می‌دهند، به دست می‌آید.
امید این است که فناوری جدید بتواند به غلبه بر برخی از محدودیت‌های مرتبط با نحوه ذخیره مقادیر زیادی از اطلاعات دیجیتال در حال حاضر کمک کند.
محققان اعلام کردند «مراکز داده مبتنی بر فناوری‌های ذخیره سازی اصلی مانند دستگاه‌های فلش نیمه هادی و هارد دیسک دارای بار انرژی بالا، هزینه‌های عملیاتی بالا و طول عمر کوتاه هستند.»
توجه به این نکته مهم است که هنوز چند چالش مهم وجود دارد که باید روی آنها کار کرد. این فناوری قبل از اینکه بتوان به طور عملی از آن استفاده کرد، باید سریع‌تر و کارآمدتر شود، اگرچه محققان در حال حاضر ایده‌هایی در مورد چگونگی تحقق این امر دارند.
اگر روش جدید ذخیره سازی داده‌ها را بتوان با موفقیت توسعه داد، مزایای بالقوه آن مشخص است: مراکز داده‌ای که فضای کمتری را اشغال می‌کنند، نگهداری آنها ارزان‌تر است و در حین عملیات انرژی کمتری مصرف می‌کنند.
ظرفیت فعلی ODS باید افزایش یابد تا به طور کامل نیازهای مرکز داده را برآورده کند. با این حال افزایش تراکم رسانه‌های نوری همچنان یک چالش است
