بررسی نحوه اثر گذاری ویژگی‌های بیمه شخص ثالث بر نرخ خسارت‌ها مبتنی بر داده کاوی

به گزارش برداشت روز، به نقل از روابط عمومی و امور بین‌الملل پژوهشکده بیمه، طرح پژوهشی «بررسی نحوه اثر گذاری ویژگی‌های بیمه شخص ثالث بر نرخ خسارت‌ها، مبتنی بر داده کاوی» مشتمل بر شش بخش شامل «مقدمه»، «توصیف داده‌ها»، «بصری سازی»، «سنجش اعتبار مقادیر داده‌ها»، «مدل پیشبینی» و «جمع‌بندی و نتیجه‌گیری»، در گروه پژوهشی فناوری‌های نوین بیمه‌ای پژوهشکده بیمه و توسط دکتر مهناز منطقی‌پور پژوهشگر پژوهشکده بیمه با همکاری دکتر پریسا رحیم خانی، دکتر محبوبه اعلایی، محدثه آهنگرانی و سارا ابوطالبی انجام شده است.
عوامل متعددی در وقوع حوادث جاده‌ای موثر هستند که می‌توان مهمترین عوامل را به خطای انسانی و نحوه رانندگی، کیفیت خودرو‌ها و کیفیت جاده‌ها تقسیم نمود. در این پژوهش با استفاده از داده‌های ثبت شده در پایگاه داده‌های یک شرکت بیمه، نحوه اثر‌گذاری ویژگی‌های بیمه شخص ثالث بر نرخ خسارت‌ها مبتنی بر داده کاوی مورد بررسی قرار گرفته و ویژگی‌های اثر گذار با استفاده از الگوریتم‌های داده‌کاوی استخراج شده است.
در این طرح پژوهشی تلاش شده است تا جهت پیش‌بینی وقوع یا عدم وقوع خسارت‌ها، مدل‌های یادگیری ماشین به کار گرفته شود. از آنجا که ماهیت داده‌های صنعت بیمه نامتوازن است از روش‌های متوازن سازی داده‌ها و روش حساسیت هزینه ‌استفاده گردیده است. همچنین مراحل انجام یک طرح داده کاوی در این پژوهش انجام شده است که شامل دریافت داده‌ها از پایگاه داده‌های شرکت بیمه البرز، بررسی اعتبار مقادیر ستون‌ها، بصری سازی داده‌‌ها و پیاده سازی مدل‌ها می‌باشد.
پس از آماده‌سازی و بصری‌سازی داده‌ها که منجر به درکی جامع از داده‌ها می‌شود، تلاش گردیده با استفاده از الگوریتم‌های داده‌کاوی الگویی ایجاد شود که بتواند وقوع یا عدم وقوع خسارت را پیش‌بینی نماید. در این بخش، محاسبات مدل‌ها با استفاده از زبان برنامه نویسی پایتون انجام شده است.
نتایج این پژوهش، گواه بر این موضوع هستند که ویژگی‌های تاثیر گذار بر نرخ خسارت‌های بیمه‌نامه‌های رشته بیمه شخص ثالث قویاً با ویژگی‌های لحاظ شده در نرخ نامه این رشته بیمه‌ای تفاوت دارند. از این رو نحوه تعیین نرخ در این رشته بیمه‌ای اکیداً نیاز به اصلاحات دارد. به اعتقاد برخی خبرگان صنعت بیمه، بنابه دلایلی ممکن است لحاظ نمودن همه ویژگی‌های محاسبه شده در این پژوهش قابل به کارگیری در تعیین نرخ نباشند و متعاقباً موجب مخاطرات بعدی شوند. از این رو پیشنهاد عملیاتی آن است که سیاست‌هایی جهت کاهش نرخ خسارت‌ها اعمال شود. از جمله ایجاد محدودیت‌هایی برای رانندگان جوان و یا افرادی که به تازگی گواهینامه گرفته‌اند می‌تواند مفید و مثمر ثمر باشد. به کارگیری ابزارهای تلماتیک برای ارائه نرخ‌های پایین‌تر جهت کاهش خسارت‌ها به ویژه برای افراد جوان‌تر ضرورت دارد.
برای مشاهده و دریافت متن کامل این طرح پژوهشی به بخش پژوهش تارنمای پژوهشکده بیمه و یا به نشانی  https://www.irc.ac.ir/fa-IR/Irc/4944/Articles/view/16040/1625/ مراجعه نمایید.