رابطه بازدهی بورس و بیمه های زندگی اندوخته دار

محمد رضا کشاورز – مدیرعامل شرکت بیمه دی

 با توجه به شرایط حاکم بر جامعه در حال حاضر سرمایه­ گذاری­ های بلند مدت جذابیت خود را از دست داده و عملا اکثر سرمایه­ گذاران چه خرد و چه کلان به دنبال کسب بازدهی کوتاه مدت و ایجاد سود بیشتر روش های سرمایه گذاری کوتاع مدت می ­باشند.

اکثر مردم توانایی و مهارت سرمایه گذاری مستقیم و شخصی را ندارند و بسیاری نیز منابع مالی کافی برای یک سرمایه گذاری موفق را ندارند. سرمایه گذاری شرکت های بیمه از محل منابع حاصل از شده از اندوخته بیمه نامه های زندگی اندوخته دار یکی از روش های جذاب و متداول دنیا برای پاسخگویی به این نیاز جامعه است.

 شرکت ­های بیمه با سرمایه­ گذاری حق بیمه­ های جمع شده، سود تضمین شده را تحصیل کرده و حتی تلاش می­ کنند تا مازاد بر سود تضمین شده را تحصیل و با پرداخت سود مشارکت در منافع قابل قبول به بیمه­ گذار بتوانند رضایت مشتری را جلب و بازارهای موازی رقابت نمایند. برای مثال در حال حاضر که در کشور وضعیت بورس رونق گرفته است میتوان پرداخت مشارکت در منافع بیمه های زندگی اندوخته دار را با سبد گردانی در بورس مقایسه کرد. به تبع سرمایه گذاری در بیمه های زندگی مزایای بسیار بیشتری نسبت به سبد گردانی در بورس دارد به شرطی که شرکت بیمه در چنین شرایطی از یک تیم سرمایه گذاری حرفه ای و منابع مناسب در این زمینه برخوردار بود و بازدهی بالاتری نسبت به بازار بورس کسب نماید.

محدودیت هایی که نهاد ناظر از جمله در آئین نامه سرمایه گذاری وضع نموده اند در بعضی جهات از جمله درصد سرمایه گذاری در بخش­های مختلف تا حدی در این شرایط کارایی شرکت­های بیمه را کاهش می­دهد علیرغم اینکه استفاده بهینه از این اختیارات هم می­تواند شرکت­های بیمه را به مسیر درست هدایت کند اما افزایش میزان اختیارات بازدهی بیشتری را نصیب بیمه­گر و بیمه­گذار خواهد کرد. البته این محدودیت ها در بلند مدت میتواند تضمین کننده منافع بیمه گذار باشد.

افزایش تورم عمومی جامعه اثرات مستقیم و غیر مستقیمی در کاهش قدرت خرید و تقاضای بیمه نامه های اختیاری در جامعه خواهد داشت و به شدت موجب کاهش تقاضای دهک های متوسط و پایین جامعه که هدف اصلی بیمه نامه های اندوخته دار می باشند را کاهش خواهد داد و در این وضعیت شرکت های بیمه مجبور به تلاش خیلی بالاتری برای ایجاد جذابیت و متقاعد کردن مشتریان خواهند بود و در صورت عدم تغییر رویه های شرکت های بیمه چه بسا تورم بالا و ایجاد جذابیت بالا منجر به افزایش بازخرید این بیمه نامه ها نیز گردد. بیمه­های عمر به عنوان یک ابزار سرمایه­گذاری بلند مدت به شدت تحت تاثیر شرایط اقتصادر قرار خواهد گرفت و عملا استقبال مردم با توجه به نرخ تورم بالا ازین نوع بیمه­ نامه­ ها کاهش خواهد یافت مگر اینکه شرکت­های بیمه با استفاده از ابزارهایی که در اختیار دارند مشتری ها را به سمت خود سوق دهند.

شرکت­ های بیمه می­ توانند با حق­ بیمه ­هایی که از مشتریان بیمه ­های عمر دریافت می ­نمایند با سرمایه ­گذاری در بازارهای مالی از جمله صندوق های سرمایه­ گذاری و بورس اوراق بهادار بازدهی مناسب و مشارکت بالا ایجاد نمایند . همانطور که در طی مدت اخیر به وضوح قابل مشاهده بوده است بازارهای مالی و صندو ق ­های سرمایه­گذاری برعکس سایر بنگاه ­های سرمایه ­گذاری می­توانند سودهای مناسب و سرمایه­ گذاری­های مطلوبی را برای افراد ایجاد کنند و هرچه قدر ارتباط بین بیمه­ ها و بازارهای اوراق بهادار بیشتر شود، جذابیت سرمایه گذاری برای مشتریان بیشتر شده و با منابع جذب شده از طرف مشتریان فرصت مناسب برای شرکت­ های بیمه جهت کسب منافع بالا ایجاد شده و در نتیجه مشتریان در این انتفاع حاصل شده بیشتر سهیم شوند.

از جمله راهکارهای موثر برای غلبه بر اثر مخرب تورم، میتوان به سرمایه ­گذاری حق­ بیمه­ های حاصل شده در سهام شرکت ­ها و کارخانجاتی که مورد اعتماد مردم است اشاره کرد. در این روش به موازات افزایش نرخ تورم، سهام­ ها نیز افزایش می­ یابند و به تبع آن سهم بیمه­ گذار از مشارکت در منافع افزایش یافته و رضایت مشتری را فراهم می نماید. البته برای اجرای چنین طرح‌هایی باید بستر مناسب و بازار بورس اوراق بهادار فعال وجود داشته باشد که هم بتواند سرمایه‌های قابل سرمایه­ گذاری بخش بیمه را جذب کند و هم در هنگام ضرورت فروش، به سرعت فروخته شود.