به گزارش برداشت روز، مهدی غضنفری، رئیس صندوق توسعه ملی با حضور در مجمع کارآفرینان ایران در خصوص چگونگی حمایت‌های صندوق توسعه ملی از موضوع تولید و پیشران‌های اقتصادی، اظهارکرد: صندوق توسعه وظایف خود را در قالب ارائه تسهیلات ارزی و ریالی به بخش تولید انجام می‌دهد.
نقش صندوق توسعه ایجاد درآمد است به گونه‌ای که بتوان از درآمدهای نفتی بهره برد و درآمدهای بیشتری را تولید کرد و سپس آن درآمدها در بودجه استفاده شود. با این تعریف دیگر صندوق وظیفه دارد که در سرمایه‌گذاری نقش ایفا کند و سهم ویژه و بیشتر در حوزه‌های پیشران و مگاپروژه‌ها داشته باشد.
وی افزود: آنچه از درآمدهای نفتی در این چهل سال به دست آمده، ما به عنوان دارایی و ثروت با آن برخورد کردیم یعنی تمام آن را مصرف کردیم.
درحالیکه این درآمدهای نفتی سرمایه بودند و در هیچ جای دنیا رسم نیست که سرمایه مورد مصرف قرارگیرد. ما پیشنهاد دادیم در عوض رابطه نفت، بودجه و صندوق، رابطه نفت، صندوق و بودجه شکل بگیرد به این معنی که تمامی درآمدهای نفتی به صندوق سرازیر شود و صندوق با این پول به تولید درآمد و سود بپردازد و در پایان هم بودجه با چنین سودهایی اداره شود. این موضوع از ایده فراتر رفته و در کمیسیون‌های مجمع به تصویب رسیده و ان شاءالله در برنامه هفتم توسط مقام معظم رهبری ابلاغ می‌شود.
غضنفری بیان کرد: با چنین طرح‌هایی که برای صندوق مدنظر داریم قطعا صندوق می‌تواند یکی بزرگترین حامیان پروژه‌های پیشران باشد. صندوق نیز از سرمایه گذاری و سودآوری مگاپروژه ها است. البته اعطای تسهیلات به بنگاه‌های کوچک و متوسط ادامه دار خواهد بود. اگر قرار باشد سالی ۲۵ میلیارد دلار به دولت بدهیم که بودجه کشور را از درآمدهای صندوق اداره کند باید فعالانه بکوشیم که منابع را در جای مناسب و پرسود سرمایه گذاری کنیم و سود حاصله را به دولت دهیم تا امورات کشور هرچه بهتر انجام شود. اگر این نکاتی را که عرض کردم به سرعت تصویب شود در بازه ده ساله عددی نزدیک به هزارمیلیارد دلار در صندوق توسعه ملی ذخیره می‌شود. به نقطه‌ای خواهیم رسید که اگر روزی علاقه مند به فروش نفت نباشیم، صندوق به میزانی پول دارد که با کسب و کارهای ایجاد شده به راحتی قادر به اداره کشور هستیم.
وی در پاسخ به این سوال که صندوق توسعه چه انتظاراتی از پیشران‌ها دارد، اظهارکرد: طرح حمایت از پیشران‌های صنعت به نحوی که در این جلسه مطرح شد هنوز جایی تصویب نشده است. اگر این موضوع که از پیشران‌ها حمایت کافی صورت گیرد تا صنایع دیگر هم با آنان رشد کنند در مجامع و کمیسیون‌های مختلفی تصویب شود، تعهدی را میان دو طرف ایجاد می‌کند. بنظرم دولت می‌تواند مشکلات بر سر راه پیشران‌های اقتصادی را حل کند به گونه ای که یک محیط مساعد رشد برای آن‌ها طراحی شود. پیشران‌ها هم باید متعهد شوند که سهم مشخصی را در تولیدناخالص داخلی کشور بپذیرند. افزایش بنگاه‌ها، به خدمت گرفتن فناوری‌های پیشرفته و پیچیده تر، ارتقاء آمار صادرات، توجه ویژه به کیفیت محصولات خود از تعهداتی است که پیشران‌ها می‌توانند در قبال حمایت‌های دولت انجام دهند.
غضنفری اضافه کرد: اگر حمایت‌ها به اندازه کافی صورت نگیرد این ایده به تنهایی خود جواب نمی‌دهد و اگر توقعی هم از پیشران‌ها نباشد ممکن است که با پدیده رانتجویی و رانتخواری مواجه شویم. طرفین باید در موافقت نامه اساسی این موضوعات را مطرح کنند که تعدادی از شاخص‌های ارزیابی شناخته شود تا بتوان در پایان سال به این نکته رسید که هر طرف وظایف خود را به درستی انجام داده است یا خیر. اگر طرحی که در مجمع کارآفرینان ایران مطرح شد بتواند در کمیته‌های رسمی کشور مصوب شود قطعا صندوق توسعه ملی به حمایت از آنان می‌پردازد و تسهیلاتی را در اختیار آن قرار می‌دهد.
