به گزارش برداشت روز، شکل، ترکیب و تزیینات تخت نادری از دیگر تخت مشهور دوره قاجار، یعنی تخت طاووس زیباتر و چشمگیرتر است. پشت اندازی که برای این تخت دوخته شده است، نقشی از ترنج و جواهرات درشت و کوچک دارد که به زیبایی تخت اضافه می‌کند. در دو سمت این پشت انداز نقش دو اژدهای پیچ خورده یا سمندر دیده می‌شود که سرشان به شکل عقاب یا طوطی درآمده است و قصد دارند قدرت فردی که روی آن نشسته را به رخ بکشد. دیواره عمودی پله اولِ تخت، با نقش شیری برجسته تزیین شده و بر زیبایی و ابهت صندلی افزوده است. تزیین دیگری که در قسمت داخلی توجه شما را به خود جلب می‌کند، نقش دو طوطی میناکاری شده داخل ترنج‌های اسلیمی مشبک است.
تخت طاووس
گنجینه مجلل دیگری که در خزانه جواهرات ملی می‌توان سراغ آن را گرفت، تخت عظیم و معروف تخت طاووس یا تخت خورشید است. این تخت در سال ۱۲۱۶ هجری قمری (۱۱۸۰ خورشیدی) به دستور فتحعلی شاه ساخته شد و نظام الدوله محمدحسین خان صدر اصفهانی -فرمانفرمای اصفهان- کار ساخت آن را برعهده گرفت. از آنجایی که بر صدرِ تخت نقش خورشیدی مرصع نشان، جلوه نمایی می‌کند، این تخت به نام تخت خورشید خوانده می‌شد اما بعدها به مناسبت ازدواج فتحعلی شاه با طاووس تاج الدوله به نام تخت طاووس شهرت پیدا کرد.
البته برخی ایرانی‌ها به دلیل شبیه بودن نام این تخت به تخت افسانه‌ای طاووس هند (۱) فکر می‌کردند که این تخت همان است؛ اما پژوهش‌های بعدی نشان داد که این اثر منحصر به فرد به دستور فتحعلی شاه ساخته شده است و ارتباطی به تخت طاووس نادری ندارد. فتحعلی شاه از این تخت در زمان بار عام (حضور مردم به پیشگاه شاه) و دیدار با وزرا، سفرا و مسئولان خارجی استفاده می‌کرد و بر بالای آن می‌نشست تا بتواند به این وسیله شکوه و عظمت شاهنشاهی خود را به رخ‌شان بکشاند.
بعد از مرگ فتحعلی شاه، ناصرالدین شاه دستور داد تا تعمیرات و تغییراتی در تخت صورت بگیرد و اشعاری با مضمون نحوه ساخت تخت روی آن نوشته شود. از این تخت تا سال ۱۳۶۰ در تالار کاخ گلستان نگهداری می‌شد؛ اما در تاریخ هفدهم شهریور ماه همین سال به خزانه جواهرات بانک مرکزی انتقال پیدا کرد تا پازل جواهرات سلطنتی در این خرانه کامل‌تر شود.
