به گزارش برداشت روز، مهدی رضایی مدیرعامل بانک انصار در یادداشتی نوشت:
چنانچه بخواهیم در باب رشد اقتصادی سخن بگوییم، شاید بتوانیم تاکید کنیم بخش قابل‌توجهی از بستر رشد اقتصادی هر کشوری به فراهم بودن فضای مناسب کسب وکار آن کشور بستگی دارد. لذا آنچه تحت عنوان » فضای کسب‌وکار خاکستری» در ادبیات اقتصادی و مدیریتی کشور مطرح میشود، به‌طورقطع و یقین می‌تواند بر عملکرد مدیران بنگاههای تولیدی، نیروی کار، سرمایه گذاران اقتصادی، روندها و فرایندهای تولید و مصرف تأثیر گذاشته و چهره اقتصادی، سیاسی و اجتماعی کشور را مخدوش سازد.
در این میان یکی از پدیده های اثرگذار که ریشه در حوزه فرهنگ جامعه ما دارد اما تجلی آن بیشتر در حوزه اقتصاد به چشم می خورد، کمیت و کیفیت سبد مصرفی مردم و نحوه انتخاب کالاهای ایرانی یا خارجی توسط آنهاست. به‌عبارت‌دیگر مواجهه با دوراهی مصرفِ کالایِ ایرانی یا خارجی و مرجح دانستن کالای خارجی نسبت به مشابه داخلی آن، پدیده ای است فرهنگی و نیز اقتصادی که در طول زمان بر اثر ضعف سیاست‌گذاری و نظارت مسئولان اقتصادی کشور ایجاد و گسترش یافته است.
به دیگر سخن، نداشتن سیاست های اقتصادی صحیح و حمایت‌گرانه از تولیدات داخلی، منجر به شکل گیری ترجیحاتِ فرهنگی درگذشته و اشاعه رفتارهای غلط در زمان حال شده است. اینجاست که غالب مردم به هنگام انتخاب و تصمیم‌گیری‌های خود، کالای خارجی را به ایرانی ترجیح می دهند و با این کار ناخواسته ضربه محکمی بر پیکر تولید کشور وارد می شود. به‌طورقطع ادامه این روند پیامدها و عواقب ناگواری را به ارمغان خواهد آورد که جبران آن روزبه‌روز دشوارتر خواهد بود.
شاید در این عرصه تنها کسی که طی سالیان گذشته به دفعات در بیانات خود همه دلسوزان و مسئولان کشور را به تلاش، تولید و کارآفرینی مکلف کرده و از آنان خواسته تا همگی دست به دست هم داده و کارگاه عظیم تولید صنعتی ایران را هر روز پررونق‌تر سازند، مقام معظم رهبری بوده اند. ایشان در فرازی از بیانات خود فرموده اند: باید منابع را در مسیری که برای کشور ارزش‌افزوده مالی و غیرمالی دارد تخصیص دهیم تا تولید و اشتغال افزایش یابد و کسب وکار رونق گیرد… ایشان طی سالهای گذشته ستون فقرات اقتصاد مقاومتی را، تقویت تولیدِ داخلی دانسته و معتقدند: اگر این کار تحقّق پیدا کرد و همت‌ها متوجّه به این مسئله شد، مسائل کار به‌تدریج حل می شود؛ کار ارزش پیدا میکند؛ کارگر ارزش پیدا میکند؛ اشتغال عمومی میشود؛ بیکاری که یک معضلی است در جامعه به‌تدریج کم میشود و از بین می رود. ایشان این مسئله را تا جایی پراهمیت می دانند که می فرمایند: هر چه علم‌دارید و هر چه درس‌خوانده‌اید، آن را به کار بیندازید برای اینکه این نقدینگی عظیمِ سنگین را هدایت کنید به سمت تولید… در این میان دولت موظف به مدیریت منابع مالی و بهبود فضای کسب‌وکار است، کارآفرینان بایستی برای ایجاد مرغوبیت و افزایش کیفیت کالاهای ساخت داخل تلاش مستمر نمایند زیرا تغییر رغبت مردم به مصرف کالاهای داخلی با شعار تحقق نمی‌یابد بلکه نیازمند افزایش کیفیت این کالاهاست. مردم نیز می‌دانند که مصرف هر کالای خارجی یعنی بیکاری یک کارگر ایرانی. ایشان ضمن ضروری دانستن اصلاح برخی مقررات و رفع پیچ وخم‌های اداری برای بهبود فضای کسب‌وکار، موضوع فرهنگ‌سازی برای مصرف کالاهای ساخت داخل را نیازمند تفکر، مطالعه، نگاه عمیق، برنامهریزی و در نظر گرفتن ابعادِ روان‌شناختی اجتماعی موضوع را به‌عنوان حلقه مکمل این فرایند برشمرده اند.
با اندکی تعمق در بیانات معظم له به‌خوبی مشخص می شود که «اهتمام جدی به حوزه تولید» و «فرهنگ سازی برای آموزشِ شیوه های صحیح مصرف» دو رکن اساسی نجات از شرایط پیچیده امروزی است. برای تحقق این امر، همه رسانه ها به‌ویژه رادیو و تلویزیون به دلیل نفوذ و گستردگی آنها در جامعه موظف‌اند با تبلیغ و آگاهی بخشی و سپس از طریق آموزش شیوه های صحیح مصرف، به رونق و جهش تولید و همچنین شکل‌گیری ترجیحات و اولویتهای مؤثر در سبک زندگی مردم کمک کنند. به‌عبارت‌دیگر رسانه ها مکلف‌اند تا ضمن حفظ رویکرد مطالبه گری خود از مسئولان ذی‌ربط، با نگاهی هوشمندانه و انتقادی نسبت به انتقال نظرات و نیازهای جامعه به تولیدکنندگان، زمینه های نظارت بر فرایند تولید و ارتقاء کیفی تولیدات ملی را رقم بزنند.
حال ببینیم عواقب و پیامدهای ناگوار خرید کالاهای خارجی باوجود کالاهای مشابه داخلی چه چیزهایی می تواند باشد؟
افزایش بیکاری: یکی از مهم‌ترین معضلات اقتصادی سالیان اخیر کشورمان پدیده بیکاری است که مطابق آمارهای رسمی سال گذشته بین ۱۰ تا ۱۲ درصد است که با فرض صحیح بودن، آمار مناسبی نیست. بدیهی است یکی از عمده دلایل انباشت بیکاری به عقیده صاحب‌نظران اقتصادی واردات بی‌رویه کالاهای خارجی است که امکان تولید آن در کشور وجود داشته است.درواقع عرضه بسیار زیاد کالاهای خارجی با رنگ و لعاب شیک باعث شده کمتر کسی کالای ایرانی بخرد و لذا رفته رفته کارگاه‌ها تعطیل‌شده‌اند. از طرف دیگر واردات بی‌رویه کالاهای خارجی منجر به تضعیف تولید داخلی و نهایتاً باعث از بین رفتن استقلال کشور و تأثیرپذیری حداکثری از تحریم های ظالمانه شده است درصورتی‌که ایستادن روی پاهای قدرتمند تولید داخلی می تواند کشور را بدون ذره ای وابستگی به خارج، مدیریت نماید.
خروج ارز برای واردات بی‌رویه و غیرضروری: به‌رغم تحریم‌های سنگینی که طی سالیان گذشته به ایران تحمیل‌شده و باعث محدودیت منابع ارزی شده است، متأسفانه نه‌تنها جلوی واردات بی‌رویه کالاهای غیرضروری گرفته نشده بلکه در مواردی بیشتر هم شده که این مهم باعث خروج بیجا و بی موقع ارز از کشور شده است. نگاهی به لیست واردات کالاهای غیرضروری در گمرک کشورمان حکایت از ورود کالاهایی از کشور چین دارد که مشابه آنها (حتی باکیفیت‌تر از آنها ) در کشور وجود دارد. از مهر و تسبیح و سجاده و چادرنماز گرفته تا کیف و کفش و فرش و لوازم‌خانگی و میوه جات و خشکبار که باکیفیت‌ترین آنها در کشورمان موجود است.
هدایت نشدن نقدینگی: به جرات می توان گفت بخش عمده‌ای از دارایی‌ها و سرمایه‌های ملی کشور در چرخه تولید به گردش نمی آید و بالطبع به شکوفایی اقتصادی ایران هم کمک نمی‌کند و لذا وارد حوزه های واسطه گری و دلالی شده و باعث افزایش قیمت دلار و به‌تبع آن افزایش قیمت واردات کالا و قیمت تمام‌شده مسکن می شوند. بنابراین هدایت صحیح نقدینگی کشور به سمت تولید و رونق اقتصادی و جلوگیری از ورود افسارگسیخته سوداگران به بازارهای دیگر می‌تواند دلیل دیگری برای واجب بودن خرید کالای ایرانی باشد.
مؤلفه‌هایی که مطرح شد تنها بخشی از مباحثی است که همه ما را موظف و مکلف به حمایت از کالای ایرانی می کند. به‌طور قطع حمایت گسترده و مستمر از کالای داخلی هم می تواند زمینه‌ساز استقلال کشور باشد و هم می تواند موجبات اعتلای کمیت، کیفیت و برند محصولات ایرانی را در دنیا فراهم آورد.
در این راستا بانک انصار برای حمایت از تولید ملی و تحقق اهداف اقتصاد مقاومتی و همچنین حمایت مستقیم و بدون واسطه از تولیدکنندگان داخلی مدت‌هاست که با ارائه طرح حمایت از تولید ملی یا «طرح حاتم» اقدام به انعقاد قرارداد با شرکتهای تولیدکننده لوازم‌خانگی و واگذاری آنها به زوجین در قالب عقد مرابحه نموده است تا به سهم خود فرهنگ استفاده از کالای ایرانی را تشویق و ترویج نماید.
پس همه ما موظفیم تا دیرتر نشده در ترجیحات، انتخاب ها و تصمیمات خود تجدیدنظر کنیم. امید است کشور عزیزمان ایران در آینده ای نزدیک به توان علمی شایسته‌اش در دنیا دست یابد و به منبع تأمین نیاز مردم در سطح منطقه‌ای و جهانی تبدیل شود.
