به گزارش برداشت روز، به نقل از روابط عمومی شرکت سنگ آهن گهرزمین، دکتر علی اکبر تقی پور؛ مدیر پروژه حمل پیوسته مواد معدنی درباره این پروژه گفت: پروژه حمل پیوسته مواد معدنی(IPCC) یکی از بزرگترین طرح‌های توسعه‌ای شرکت گهرزمین است که در حال حاضر از جنبه‌های مختلف فنی، اقتصادی و اجرایی توسط جمعی از مشاوران ایرانی و بین‌المللی با تجربه در حال برنامه‌ریزی است. براساس توافقات انجام شده، گهرزمین درصدد است تا استخراج سنگ آهن را از مجموع بخش‌های شمالی و جنوبی ذخیره تا ۲۵ میلیون تن در سال افزایش دهد. در نتیجه، استخراج سالانه کنونی که ۹۰ میلیون تن است و با کامیون و تراک‌های با ظرفیت مختلف و بیل مکانیکی انجام می‌شود، باید به بیش از ۲۰۰ میلیون تن برسد. همچنین، نسبت باطله برداری این معدن عظیم از ۵:۱ کنونی به ۷:۱، عمق معدن از ۲۷۰ متر کنونی به ۶۳۰ متر، دهانه نهایی به ۳ در ۴ کیلومتر، فاصله حمل باطله به بیش از ۱۰ کیلومتر و دامپ باطله به جاده سیرجان- شیراز خواهد رسید. وی افزود: استفاده از نوارهای نقاله با سرعت و ظرفیت بالا که راندمان بالایی نیز دارند و خردایش باطله درون معدن راه‌حلی است که طی سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۸ برای تحقق استخراج روباز اقتصادی و پایدار کل ذخیره معدن گهرزمین طراحی و پیشنهاد شده است. با این سیستم بهینه، تراک‌ها تنها درون معدن و با فاصله حمل کمتر از ۱ کیلومتر کار می‌کنند و وظیفه باردهی باطله به سیستم IPCC را بر عهده دارند. تقی پور با اشاره به هزینه ها و مدت زمان اجرای این پروژه گفت: بر اساس طرح موجود، این پروژه طی ۴ سال در سه فاز اصلی و با هزینه برآوردی ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلیون یورو اجرا خواهد شد. شایان ذکر است که سازندگان ایرانی با نظارت وندورهای بین‌المللی می‌توانند بخش مهمی از ماشین‌آلات و تجهیزات مورد نیاز این پروژه را بسازند. مدیر پروژه حمل پیوسته در پایان با تاکید بر بهره وری انرژی و اثرات زیست محیطی این پروژه تصریح کرد: کامیون‌ها در هر سیکل رفت و برگشت، تنها ۴۰ درصد انرژی را صرف حمل مواد می‌کنند، در حالیکه نوارهای نقاله از بیش از ۸۰ درصد انرژی برای جابجایی مواد استفاده می‌کنند. همچنین میزان مصرف انرژی و تولید گازهای گلخانه‌ای برای حمل هر تن سنگ به فاصله یک کیلومتر توسط نوارهای نقاله ۳ تا ۴ برابر کمتر از کامیون ها است.
