نقش اصلی شرکت‌های بیمه اتکایی در زنجیره انتقال، مدیریت ریسک بیمه‌گری با پروتکل‌های حفاظتی است/ بیمه اتکایی آوای پارس با سرمایه ۵۰۰ میلیارد تومانی در جمع ۶ شرکت برتر

به گزارش برداشت روز، ، در حاشیه نمایشگاه کیش اینوکس ۲۰۲۲، افزود: شرکت‌های بیمه‌ای همچنین از عوامل اصلی تسهیل کسب و کارها و رفاه اجتماعی هستند که ریسک‌ها را تقبل می‌کنند و برای حفاظت از خودشان بخشی از ریسک‌ها را به بیمه‌های اتکایی انتقال می‌دهند.

بنویدی ادامه داد: زنجیره انتقال ریسک بین بیمه‌گذاران اصلی و بیمه‌گران، کسب و کاری به نام بیمه اتکایی در دنیا ایجاد شده است. بنابراین، نقش اصلی شرکت‌های بیمه اتکایی در این زنجیره، مدیریت ریسک‌های بیمه‌گری و کاهش صدماتی است که احتمالا ریسک‌ها برای شرکت‌های بیمه و صنعت بیمه ایجاد می‌کند.

به گفته وی، بیمه‌ اتکایی با استفاده از پروتکل‌های اتکایی از بیمه‌گران در مقابل ریسک‌ها حفاظت می‌کند. چنانچه در تعریف آکادمیک اتکایی نیز، قرارداد بیمه برای پوشش اولیه ریسک‌های بیمه‌گری است و در این قرارداد برای جبران خسارت یک بیمه‌گر، بیمه اتکایی وارد عمل می‌شود و طبق قرارداد، خسارت بیمه‌گر مستقیم را بیمه اتکایی پرداخت می‌کند.

مدیرعامل بیمه اتکایی آوای پارس، عوامل موثر در ایجاد شرکت‌های بیمه اتکایی را الزام و ارتقای پوشش بیمه‌ای در این حوزه و افزایش نگهداری ریسک و مسایل قانونی دانست و گفت: برخی کشورها مانند ایران، شرکت‌های بیمه را مکلف می‌کنند تا حتما از پوشش‌های اتکایی بهره ببرند و بخشی از ریسک را نگه دارند و مازاد ظرفیت را به شرکت‌های اتکایی انتقال دهند.

وی همچنین به نقش مهم بیمه اتکایی که حضورشان را در این کسب و کار جهانی الزامی و پررنگ می‌کند اشاره و اظهار کرد: مهم‌ترین نقش اتکایی در کسب و کارهای بیمه، محافظت از صنعت بیمه در مقابل حوادث فاجعه آمیز است. حدود ۵۰ درصد از حوادث دنیا بر اثر سیل و توفان است و ریسک‌های آن توسط شرکت‌های اتکایی پوشش داده می‌شود. به بیانی دیگر، بیمه‌های اتکایی در پرداخت خسارت به شرکت‌های بیمه کمک می‌کنند.

بنویدی افزود: ریسک‌هایی که در بازار بیمه وجود دارد با کمک اتکایی پوشش داده می‌شود و در قالب قراردادهای مختلفی که به صورت موردی و قراردادی و یا اغلب ترکیبی از این قراردادهای اجماعی است، میان بیمه‌گر اتکایی و بیمه‌گر مستقیم، منعقد می‌شود.

وی ادامه داد: صندوق‌های اتکایی مانند صندوق فیر که برخی بیمه گر مستقیم در این صندوق‌ها مشارکت دارند نیز بر اساس سهم‌شان ریسک واگذار و تقبل می‌کنند. در این صندوق‌ها اگر یکی از اعضا دچار مشکل شود می‌تواند از سرمایه صندوق استفاده کند و این موارد، از نوع حمایت‌های کلی اتکایی است.

به گفته بنویدی، دو نوع روش انعقاد قرارداد با بیمه‌گر وجود دارد؛ قرارداد اختیاری که به صورت نسبی یا غیر نسبی است، با این تفاوت که در نسبی، بیمه‌گر اتکایی بخشی از ریسک را به صورت نسبتی از حق بیمه دریافت و بر همان اساس هم خسارت را پرداخت می‌کند، اما در بیمه غیر نسبی مانند یک بیمه‌نامه معمولی پوشش‌های قرارداد را دربرمی‌گیرد.

مدیرعامل بیمه اتکایی آوای پارس، با اشاره به ارزش فروش بیمه‌ها رشد اقتصادی جهان، گفت: بر اساس آمارهای سال ۲۰۲۱ ارزش بازار بیمه‌ها در تولید ناخالص (GDP) جهان، ۷۰۰۰ میلیارد دلار است که بیش از ۵ درصد آن به اتکایی تعلق دارد. این رقم معادل ۳۵۰ میلیارد دلار است که از درآمد تولید ناخالص (GDP) در کشورمان هم بیش‌تر است!

وی همچنین پیشنه صنعت بیمه در ایران را از سال ۱۳۱۶ اعلام کرد و گفت: کسب و کار اتکایی و واژه بیمه اتکایی از زمان تصویب قانون بیمه در ایران ایجاد شد. قوانین بیمه که از سال ۵۰ در کشور مدون شد نیز به بیمه اتکایی تاکید کرده است. از همان زمان، ۵۰ درصد از بیمه زندگی و ۲۵ درصد غیر زندگی، اجبارا به صورت مستقیم به بیمه مرکزی واگذار شد. این روند از برنامه توسعه چهارم تاکنون تغییر کرده و رو به کاهش گذاشته، تا جایی‌که سهم بیمه زندگی به ۱۹ درصد و غیر زندگی به ۹ درصد تقلیل یافته است.

بنویدی ادامه داد: در حال حاضر ۶ شرکت تخصصی بیمه اتکایی در کشور فعالیت می کنند و شرکت بیمه اتکایی آوای پارس، با سرمایه ۵۰۰ میلیارد تومانی، یکی از این ۶ شرکت اتکایی است. ۳۵۰ میلیارد تومان از سرمایه شرکت پرداخت شده و ۱۵۰ میلیارد تومان در تعهد سازمان سهام است که ۷۰ درصد آن را موسسان پرداخت کرده‌اند و ۳۰ درصد آن نیز از طریق پذیره‌نویسی به مردم عادی واگذار شده است. شرکت همچنین ۸۸ هزار نفر سهامدار دارد.

وی سرمایه بازار بیمه ایران را در سال ۱۴۰۰ حدود ۱۰۰ میلیارد تومان برشمرد که ۲۲ درصد از آن به بیمه اتکایی اختصاص دارد و ۱۱ درصد اختیاری است.